Yolu kaybetmeden çıkılmıyor bu karanlıktan,

Anason her dafasında daha çok kalbime siniyor.

Koca bir şehir sövüyor,Koca bir şehir arkandan küfrediyor.

Umursamazlık ve fevriliğin sınırında duygular,

Ne yana düşsem hep fazla geliyor.
Günlerce uyuyom, 

Uyandığımda hayatı kaçırma telaşı sarıyor 

Adım dahi atamıyorum geleceğe

Adım dahi atamıyorum geçmişten ileriye.
Birileri dert sarıyor yine,

Dertleri ekip çekiyoruz yine en derine.

Sonu yok,

Sonu ne ? 
Aydınlığa yürüyen, karanlık sokağın sakiniyim sadece.

Ruhum tüm renklerin karanlık tonun da var olabildi sadece