Ve artık anlamını yitiriyor herşey, ben niye bu kadar çabaladımdan ileriye gidemiyor sorularım şu sıralar. Kalbim ya eksik ya fazla bilmiyorum, karıştırma işte. 

Güzelliğinden değil, ruhundan büyülenmiştim ben. 

Kalbim paramparça, dizlerimde yalnız geçen çocukluğumdan kalma tomarla yarayla koşturdum sana. 

Anlamadın,

Anlatamadım,

Anlamadılar.

Vazgeçiş makamından bir tını kulağımda,

gecenin sessizliğine küfredercesine bir uhultulu bir çınlama. 

Ayaklarım sana geliyor, kalbim sen diye yalvarıyor. 

Kırmızıya son kez bulanıyor ay bu akşam.

Saçlarının kızılına son kez dönüp bakıyorum. 

Evinin önünden geçiyorum senin uyuduğun sularda. 

Sen duymuyorsun,Ruhun duymuyor.

Bir sokak güverciniyle sabahlaşıyoruz kapının önünde. 

Bu sefer özgürlüğe değil ayrılığa uçuyor. 

Kemiklerimi sızlata, sızlata vazgeçiyorum senden. 

Anla bu sefer halimden. 

Yaptığın bana çok fazla.